Door alle drukte en spanning van de afgelopen weken (zelf veroorzaakt natuurlijk), lig ik 's nachts wakker van de pijn maar ook van het constante denken.
Constant komen dezelfde vragen in mijn hoofd: Doe ik er wel goed aan om te verhuizen?
Wordt ik gelukkig in de woning die ik nu aangeboden heb gekregen? Is dit wel de juiste keuze?
En na 3 nachten kwam ik tot de conclusie dat ik overal gelukkig zijn, elk huis een thuis van kan maken, en dat ik wel de juiste keuze maak, maar dat deze vragen eigenlijk alleen maar waren omdat ik lichamelijk zo op zie tegen een verhuizen.
De spanning stress en chaos, de pijn die daar weer bijkomt en geen moment van rust want ik vind dat ik het allemaal mee moet doen.
Terwijl er zoveel zijn die me willen helpen, en allemaal snappen als ik rustig een doos ga uitpakken als hun alles naar binnen tillen.
Maar dat voelt niet goed, dat voelt alsof ik hun opscheep met mijn verhuizing.
En dat is het inwendige gevecht wat we allemaal doormaken met alles wat we doen waarvoor we hulp nodig hebben.
Ik zelf kan geen controle uit handen geven want alles wat ik kan controleren wil ik controleren want er is geen mogelijkheid om enige controle over mijn lichaam te hebben dan eis ik het op in alle andere dingen die ik doe.
En dn betekend dat ik overal bij hoor te zijn qua verhuizing, maar hoe doe je dat als je oude huis anderhalf uur verderop ligt dan je nieuwe woning.
Dus dan gaat mijn hoofd een stap verder dat betekend dat ik iemand de zeggenschap moet gaan geven in een van de woningen om de dingen daar te regelen terwijl ik in de andere woning ben.
Maar ik weet hoe ik ben uit frustratie, pijn en geen controle over de situatie kan ik soms kribbig (zeg het netjes) reageren dus wie kan dat hebben.
Na niet eens zo lang denken kom ik uit bij mijn moeder die weet als geen ander hoe ik ben, die snapt mijn frustraties en we weten van elkaar dat elke handeling en actie voortkomt uit liefde dus goed bedoeld is.
Heb het haar alleen nog niet verteld.....
Maar nu over het creatieve aspect van dit verhaal, ik hou van roze accenten in huis maar op een gegeven moment was ik daar wel klaar mee dus had ik aardig wat dingen in een tas gedaan en opgeruimd.
Nu met de hele verhuizing in aantocht ben ik alles aan het uitzoeken en tada tas met roze lantaarntjes, roze boeddha en glazen vazen.
Dus ik dacht zonde om weg te doen, wat kan ik ermee.
En op een slapeloze nacht bedacht ik me kan ze zwart verven, ook de glazen vaasjes en dan kijken hoe het eruitziet!
Moet zeggen vind het wel aardig gelukt.
Slapeloze nachten kunnen zich uiten in creatieve ideeën, maar eerlijk gezegd slaap ik toch liever dan leuke dingen te bedenken.
-xxx-
